um bókina
Daginn sem norskur skrúfukaupmaður kaupir íslensk hlutabréf veit þjóðin að þeir feðgar Bjarnhéðinn kaupahéðinn og Sigurður fótur eru ríkir menn. Þeir reyna að venja sig við þessa undarlegu hugmynd og kaupa stærsta banka þjóðarinnar af frú forsætisráðherra fyrir kurteisissakir.
Glæpakvendið Stella, Blönda, Sandal og fleiri óborganlegar persónur úr íslensku viðskiptalífi leika hér lykilhlutverk. Söguhetjan veit sér alla vegi færa og að sérhver þeirra liggur fyrr eða síðar fram af bjargbrúninni.
Sigurðar saga fóts er endurgerð á samnefndri riddarasögu frá fimmtándu öld og sögusviðið er Ísland 20. og 21. aldarinnar. Öll atburðarás er hröð og ber merki þess að hún er skrifuð undir rokksveiflu meistara Megasar en lag hans og kvæði um Furstann er leiðarstef höfundar.
úr bókinni
- Ásgrímur hefur ekkert heyrt af Kex og þar er enginn sem hefur mannaforráð, tilkynnti Sigurður fótur á fundi sem fimmmenningaklíkan sat. Þar var Hugi Sandal, Stella, Jamil og þeir feðgar Sigurður og Bjarnhéðinn.
Nú voru liðnar fjórar vikur frá því boðið góða var haldið í hjónahúsi Sigurðar og Ellu og fjær landi en áður að teymi þetta fyndi sér þau sambönd sem forsætisráðherra hafði lagt fyrir þau að koma sér upp möglungarlaust.
Spurnir voru um að nokkrir kaupfélagskrakkar hefðu nýverið fundið gamlan og aflagðan samvinnumannabanka í Vestfalíu og mynd í ímynduðu félagi við hann kaupa Bændabankann en gulldrengjum þeim sem hér sátu á rökstólum var ætlaður sá stóri.
- Hvað á hann við með að það séu engir til mannaforráða. Ekker strákurinn farinn að stjórna málum sjálfur þarna austurfrá, mállaus og engan veginn, svaraði Bjarnhéðin skýrslu Sigurðar austan úr Túrkmenistan.
- Jú, eiginlega, eða ritararnir hans. Hann segir mér að nú flytji þau hráefni í verksmiðjuna með vörubílum sem koma frá AFganistan og þeir greiði í hvert sinn stórar fúlgur í vegtoll á landamærahliðunum.
- Vegtoll, Sigurður? Geturðu ekki farið að kalla þennan fávita heim áður en hann gerir einhverjar þær skammir af sér þarna sem springa í andlitið á okkur? sagði Jamil og lagð svo til að fundurinn hætti að tala um villilönd og eiturlyf.
- Kaupfélagsstrákarnir eru komnir með erlendan banka sem enginn veit hvort er til, hóf glæpakvendið Stella sína hásu viskírödd sem ekkert hafði mýkst þrátt fyrir að henni væri skverað inn á Vog manni sínum til samlætis. En við þurfum ekkert að gera eins. Það er til önnur leið. Við þurfum bara að sýna fram á að við höfum nógu sterka stöðu til að kaupa bankann ein og óstudd. Þetta með útlendingana er nú bara rasismi og það þó að frændi forsætisráðherrans hafi óvart lagt saman dagsetningarnar. Ég veit ekki betur en Siggi minn hafi bara veirð heilmiki ðí útlöndum of sé svona pínulítið útlenskur inn við beinið líka.
Sigurður fótur beit í tunguna á sér eins og alltaf þegar kvensnift þessi talaði um hann eins og einhvers konar stjúpson og afhald, en nú yrðu þeir Jamil að hafa Bjarnhéðin með sér gegn geðveikinni í þessari kerlingu.
- Frú Steinunn, hóf hann mál sitt og sneri sér að stjúpu sinni. Þetta eru góðra gjalda verðar hugmyndir ef ekki kæmi til að við höfum ekki þennan styrk og þett skitirí sem okkur hefur önglast í hlutafé og rússagullið er allt horfið...
- Sigurður, það er tæknilegt atriði hvort við eigum peninga eða skuldum þá. Í raun og veru er þetta spurning um efnahagsreikning, hvað hann er stór en ekki hvort að við eigum einhverja gamaldags sparibauka fulla af klinki.
