Um bókina
Miðnætursólborgin er óhugguleg og tæpitungulaus skáldsaga þrungin óslökkvandi losta og hamslausu ofbeldi. Hún segir frá Runólfi, foringja sjóræningjafélagsins, sem kemur til Miðnætursólborgarinnar að leita hefnda. Kynlíf og morð setja svip sinn á söguna alla. Og blóð sem hættir aldrei að renna ...
Þetta er fyrsta skáldsaga Jóns Gnarr.
Úr bókinni
Hann stöðvar Haförninn rétt áður en komið er inní borgina, setur í hlutlausan og stígur út. Hann stendur lengi hljóður og virðir hana fyrir sér, gráa og skítuga. Dökkt mistur grúfir yfir henni og hún virðist algerlega líflaus. Engin hreyfing er sjáanleg, enginn fugl flýgur yfir húsþökunum, ekkert gras grær neinsstaðar. Allt löngu dáið. Ekkert ljós, bara mistrið, Miðnætursólin og lyktin af rotnandi skólpi...
Öfugt við það sem mætti halda þá er alls ekki heitt og bjart í Miðnætursólborginni. Þar er hvorki heitt né kalt og alltaf rökkur. Það er vegna þess að Miðnætursólin er engin venjuleg sól, heldur ofskynjun. Hún er ein af þessum ofskynjunum sem þú heldur að sé ofskynjun, og VEIST að er ofskynjun! En ef þú teygir hendina í átt til hennar, bítur hún hana af og það er engin ofskynjun. Miðnætursólborgin er nefnilega raunveruleg ofskynjun.
Hann sest upp í bílinn og ekur af stað.
(s. 16-17)
