Úr Hengifluginu
Hann hafði nefnt við Sigrúnu að hann vildi hafa telpurnar heima og sjá um þær meðan hann hefði ekki fengið vinnu. Hann fór inn á baðið og þvoði sér. Tók tannburstann og ætlaði að setja tannkrem á hann. Tannkremstúban var tóm. Hann starði á hana eins og hann sæi ofsjónir. Hann opnaði baðskápinn og leitaði að tannkremi en fann ekkert. Kreisti síðan túbuna og tókst að ná smáklípu úr henni. Síðan fór hann fram í eldhús. Dagný sat á stól og dinglaði fótum, gat enn ekki hugsað sér að taka hendur úr vösum á fínu buxunum. Auður var að smyrja brauðsneið handa honum. Hún hafði þegar sett tepoka í málið hans og hellt vatni í það. Hann hafði aðeins beðið hana að hita vatnið, hún var of ung til að hella sjóðandi vatni úr hraðsuðukatli. Hún var svo ákeðin að smyrja brauðið vel að hún dreyfði smjörinu aftur og aftur um sneiðina, tungubroddurinn milli varanna eins og alltaf þegar hún einbeitti sér. Hún hafði aldrei smurt brauð handa honum fyrr.
Hann settist hjá Dagnýu og brosti við henni. Hún hélt áfram að dingla fótum og hafa hendur í vösunum. Þegar Auði hafði loks tekist að smyrja brauðið nógu vel, byrjaði hún að sneiða ost ofan á það með ostahefli. Það var enn erfiðara. Tungubroddurinn lengi milli varanna. Hann hjalaði við Dagnýju en fylgdist um leið með ástarjátningu framleiðslukonunnar. Hún hafði rétt áður verið öfugsnúin og ekki viljað að hann ætti sig. Hvað hafði snúið henni gegn honum? Hann þurfti ekki að spyrja: Svefnherbergið iðulega fullt af brennivínsstækju á morgnana, hann sjálfur gegnumglær og stybban út úr honum fram eftir degi. Eða móðir hennar ein í rúminu þegar hún kom til að fara upp í til þeirra. Þar á ofan óbrúanleg þögn milli foreldra hennar dag eftir dag.
Nú stóð þessi litla vera hróðug fyrir framan hann og rétti honum brauðsneiðina. Ljómaði af gleði þegar hann sagði henni hvað hún væri dugleg og brauðsneiðin góð. Hann langaði til að faðma hana að sér en fann að þetta var brothætt stund og lét það vera. Þess í stað sagðist hann ætla að fara með þær niður að höfn. Þær skyldu fara út í garð og leika sér meðan hann rakaði sig.
(s. 97)
